[RP] Linwe en Marten komen aan

Posts : 40

Na een korte reis komen Linwe en Marten bij het hoofdkasteel van de familie De Ligne aan. Het weer is guur, herfstig, en Marten heeft zichzelf dik ingepakt met een lange wollen sjaal en warme kleding. Zijn grijns als hij naar Linwe kijkt komt net boven de rand van de sjaal uit.

Wat een prachtig jaargetij is dit toch altijd. Die bomen zijn zo mooi van kleur. Eigenlijk heeft ieder seizoen wel iets moois, maar herfstbossen zijn wel heel erg mooi.

De grond ligt bezaaid met beukenootjes en kastanjes en Marten merkt aan de stevige tred van Kublai Khan dat de bladeren op de grond glibberig zijn. Een stevige windvlaag grijpt naar de punten van zijn das en doet ze heen en weer vliegen, maar Marten let er niet op. Hevig onder de indruk kijkt hij op naar de façade van het Kasteel van Ligne. Het is werkelijk waar een prachtig gebouw, hoe het boven de bossen uittorend als een onneembare vesting.

Hij schudt zijn hoofd en stapt af om vervolgens Linwe te helpen met afstappen. Hij glimlacht schuin naar haar op.

Hier liggen dus de wortels van een simpele boekhandelaar.

Posts : 48

Linwe zit rustig op Phillipe genietend van de goud en rode kleuren rond hen heen.
Er hangt een speciale geur in de lucht. Het is herfst!

Je hebt gelijk, maar in de herfst heeft de natuur toch weer een prachtig schilderachtig landschap voor elkaar gehad.

Na nog een tijdje rustig doorstappen, bereiken Marten en Linwe de poorten van het kasteel van zijn opa en oma.
Linwe glimlacht liefjes naar Marten.

Ik was hier toch al eens geweest, liefste, om een maand op jou en je zusjes te passen, haha.

Posts : 40

Ik was hier toch al eens geweest, liefste, om een maand op jou en je zusjes te passen, haha.

Marten knikt en probeert een blos van zijn gezicht te vegen; een blos die niet volledig door de kou komt. Hij steekt zijn hand uit en helpt Linwe voorzichtig van het zadel, maar op zo'n manier dat ze recht in zijn armen belandt.

Ja, wat een tijd was dat. Hij kust haar teder. En nu pas ik ook op jou.

Zo blijven ze even voor de poort staan. Marten heeft eigenlijk helemaal geen zin om aan te kloppen, maar de snijdende wind zorgt voor een lage gevoelstemperatuur en uiteindelijk moet hij wel, al klappertandend. Met een dreun laat hij de zware klopper een paar maal op het dikke eikenhout vallen. Nu hij daadwerkelijk naar binnen wil wíl hij ook naar binnen. De temperatuur is er niet naar om te lang buiten te blijven staan.

Weet je nog dat je voor de poort stond, toen, Linwe? De poortwachter was een dutje gaan doen en ik had je toen mijn mantel aangereikt opdat je niet kou zou vatten. Marten lacht even hardop. Zelfs toen paste ik ook al op jou!

Subject: Re: [RP] Linwe en Marten komen aan Mon Oct 19, 2009 11:41 am

De oude graaf was verheugd, twee nieuwe bezoekers van het kasteel. Zijn kleinzoon en de lieftallige Linwe. Opnieuw, zoals bij de voorgaanden, opende hij de poort eigenhandig bij gebrek aan een portier en verwelkomde hen.

Marten, geweldig je weer te zien. En vrouwe Linwe, aangenaam. Kom toch snel binnen beide, het vriest dat het kraakt!

Hij overhandigde hen beide een sleutel en verwees hen door naar de ridderzaal in de oostervleugel.

Posts : 40

Marten kijkt afwachtend op als hij de deur hoort kraken. Hij verwacht in eerste instantie een poortwachter te zien, maar het is de oude graaf, zijn grootvader, zelf die open doet.

Marten, geweldig je weer te zien. En vrouwe Linwe, aangenaam. Kom toch snel binnen beide, het vriest dat het kraakt!

De warmte waarmee de oude man hen verwelkomt brengt een grijns op zijn gezicht. Marten buigt en schudt zijn grootvader dan de hand.

Dank u, Grootvader, voor dit gastvrij onthaal. Linwe, tegenwoordig mijn verloofde, en ik zijn redelijk toe aan een knisperend haardvuur.

Hij glimlacht terug naar Linwe en knikt haar bemoedigend toe. De vorige keer waren ze ook gastvrij onthaalt door De Ligne's, op dat moment vertegenwoordigd door Heer Raboude, dus Marten heeft er weinig twijfels over dat dat nu ook het geval gaat zijn.

Posts : 48

Linwe maakt beleefd een reverence naar de grootvader van Marten.
Dankbaar neemt ze de sleutel aan. Ze knikt de man vriendelijk toe.

Dank U voor uw warm onthaal, Graaf Ghislenus.
Het is me een eer u weer te zien.

Linwe glimlacht verliefd naar Marten als hij haar voorstelt als zijn verloofde.
Snel loopt ze toch wel naar binnen.
Ze heeft het gevoel dat haar tenen los in haar laarsjes liggen.

» [RP] Praktijklessen in de buitenlucht; eerste les voor Eduard van Linwe.