Laila op Volendam

Posts : 144 Woonplaats : Leiden

Het was al zeer vroeg in de morgen en Laila gooide een fiks bepakte zadeltas over de rug van Bandiet heen. Zelf had ze haar ruiterbroek aangetrokken en een werk hemd. Er lag geen zadel op de rug van haar schat want daar was geen plaats meer voor.
Ze stapte een stukje achteruit en bekeek het dier. Hij zag er werkelijk niet uit. Wat een vreemd gezicht al die tassen, zwabbers en bezems die overal vandaan staken.

Laila had een tijd geleden besloten dat ze maar eens een bezoekje zou brengen aan Volendam gezien ze maar geen uitnodiging kreeg. Zo iets hoor je je zus toch als eerste te geven?!

Laila pakte het halstertouw dat slap op de grond ging en klakte met haar tong. De bontgekleurde prop van poetsdoeken, flessen en zeep zette zich rinkelend en schommelend in beweging.
Gelukkig was het niet erg ver, dacht ze opgelucht bij haar zelf.

Na een tijd voelde ze hoe haar voeten protest gaven en bedachtzaam bekeek ze het Bandiet.. althans wat er nog van hem te zien was. Op zijn kont had ze niets kwijt gekund en hier was dus een open plek ontstaan in het arsenaal van schoon maak wapens.
Laila proestte het uit bij de gedachte maar zette zich er over heen en.. Ze ging achterstevoren op de billen van Bandiet zitten.

Het dier protesteerde met een bries maar legde zich er toen bij neer en schommelde rustig verder. Laila bleef achterste voren zitten om hem een klein beetje te sturen en ze genoot van het zonnetje.

Na dat er enkele minuten waren verstreken... minuten? Misschien was het wel veel langer! Verschrokken keek Laila op en ze liep rood aan. Bandiet struinde heen en weer over het gazon en at van de prachtig aangelegde bloemen in de perken.

Zo vlug ze kon gleed ze van zijn kont af en greep ze het halstertouw.

Kon je me niet even waarschuwen?! Je gaat toch niet Eduard zijn gazon op eten!! Jij schrok op!

Driftig staat Laila het paard een preek te geven dat op zijn beurt hooghartig terug staart en enkele keren in haar gezicht briest. Laila vervolgt haar preek nog enkele minuten, goed hoorbaar door de echo's bij de muren.

Om haar te pesten draait Bandiet zijn kont naar haar toe en dribbelt vrolijk weg waarbij de schoonmaak spullen wild heen en weer zwiepen en enkele doeken op de grond vallen.

HÉÉ! Kom terug jij! Ik was nog niet klaar met jou, dit ga je niet menen!

Met een gezicht op onweer rent ze achter het hobbelende dier aan en ze moet onwillekeurig lachen. Het is ook zo'n stom gezicht.

Posts : 317 Woonplaats : Rotterdam

Na enige tijd in de bibliotheek te hebben gewacht besluit Eduard zijn rusteloosheid niet langer te beteugelen en gaat op onderzoek uit of de stalmeester de koets en de paarden veilig hebben ondergebracht.
Met zijn stok als steun wandelt hij voorzichtig naar buiten. Op de binnenplaats ziet hij tot zijn tevredenheid dat al zijn bagage netjes is binnengebracht.
Als hij richting de stallen loopt hoort hij bij de muren de echo van een vrouwenstem weerkaatsen.
"Hmmm vast een of ander vis...uhh vrouwtje wat ontevreden is met de vangst van vandaag" bedenkt hij met een grijns.
Nieuwsgierig naar de bron van het stemgeluid loopt hij richting de poorten van het kasteel.
De wandeling doet hem goed.

Bij het poortwachtershuis groet hij de beide poortwachters die geboeid naar een schouwspel aan het kijken zijn.
Eduard knikt ze vriendelijk toe en volgt hun blikveld in de richting van wat zijn zus Laila lijkt te zien.

Een frons richting de heren werpend probeert hij te achterhalen wat ze nu allemaal bij zich lijkt te hebben.
Als er enkele spullen op de grond vallen en het paard ervandoor gaat laat hij een luide lach klinken die al snel bijval krijgt van de poort wachters.
Met een luide stem roept hij in haar richting terwijl hij de wachters de opdracht geeft haar ter hulp te schieten.
Als je maar niet denkt dat je met die vuile doeken het kasteel binnenkomt he.

Hij ziet hoe de wachter haar kant al opgaan om hun hulp aan te bieden.
"Arme kerels" denkt hij... ze zullen vast de eerste klappen van haar toorn moeten opvangen.

Posts : 144 Woonplaats : Leiden

Een bulderend gelach doet Laila laten opkijken naar de poort. Daar staat een gezelschap hartelijk te lachen om het feit dat zij en haar paard ruzie maken.

Als je maar niet denkt dat je met die vuile doeken het kasteel binnenkomt he.

Laila zet haar handen in haar zij en hijgt wat. Haar gezicht spreekt boekdelen en tot haar grote tevredenheid komen de twee poortwachters op haar af gesneld. Hun gezichten verrieden wat het beeld moet doen oproepen. Hun gezichten zijn rood van het lachen en om hun lippen staat een krampachtige glimlacht als of ze een poging doen deze strak te houden.
Laila voelt hoe haar binnenste borrelt.

Dat mocht wel tijd worden!! Een hulpeloze dame zo te laten staan, wat denken jullie wel niet!!

Met een woest gebaar wijst ze de mannen naar de spullen die her en der op de grond liggen.

Nou waar wachten jullie op, hup hup!

Dan haalt Laila even diep adem en ze strijkt een krul uit haar rood bezweette gezicht. Ze wappert lieflijk met een poetslap richting Eduard en glimlacht

Joehoe.. broertje! Ik ben er hoor, eindelijk! Wat dacht je er van? Zou je je zusje ook eens helpen en mee naar binnen nemen?

De geveinsde glimlach veegt ze van haar gezicht wanneer ze de mannen ziet stuntelen met de losse flessen en doeken. De helft ligt al weer daar waar het vandaan kwam en de doeken worden viezer en viezer.

Dachten jullie werkelijk dat jullie zo een hulp vormden?!
Vervaarlijk zwaaiend met een zwabber joeg ze de mannen voor zich uit en ook trok ze Bandiet aan zijn halstertouw uit een bloemen perk.

Als een lans hield ze de steel voor zich uit en ze porde een schommelende wachter zacht in zijn rug terwijl ze dichter naar de poort toe liep en Eduard steeds zichtbaarder werd.

Posts : 317 Woonplaats : Rotterdam

Eduard kijkt geanimeerd naar de moeizame poging van de wachters die al snel onder de verbale stortvloed van Laila haar woorden lijken te bezwijken.
Als Laila haar aandacht even op hem richt doet hij net of hij het niet begrijpt en doet zijn handen omhoog als bevestiging hiervan.
Normaal zou hij haar direct zijn hulp hebben aangeboden.
De reis naar Volendam is iets te belastend geweest om zijn lichaam alle ingevingen vanuit zijn gedachten uit te laten voeren.

Echter het alternatief is vele malen leuker als het schouwspel zich verder ontwikkeld.
De wachters kijken even met een veelzeggende blik zijn richting uit als Laila haar tirade op hen loslaat.
Vanaf het bankje komt Eduard niet meer bij van het lachen en voelt een traan over zijn wang rollen van het lachen.
Hij kan zich niet herinneren hoe lang het is geleden dat hij zo hard heeft moeten lachen.

Als Laila hem tot dichtbij is genaderd heeft hij een kort onderonsje met de wachters. Een van de twee haast zich richting de stalmeester en de andere vlucht het wachtershuis in, bang voor een volgende por met de steel.
Met een grote grijns kijkt Eduard naar Laila en loopt hinkend naar haar toe.
Je denkt toch niet dat we gaan lopen dweilen he Laila?
Ik heb een fles rode port open staan in de bibliotheek, die willen we niet uit laten drogen.

Posts : 144 Woonplaats : Leiden

Na de uitbarsting komt Laila mopperend aan bij Eduard. Wanneer deze naar hem toe hinkt kan ze zien dat hij moeilijker loopt en haar gezicht staat een ogenblik ernstig.
Echter lijkt haar broer er geen erg in te hebben en begroet haar hartelijk.

Je denkt toch niet dat we gaan lopen dweilen he Laila?
Ik heb een fles rode port open staan in de bibliotheek, die willen we niet uit laten drogen.

Lachend omhelst ze hem en knikt ze.

Alle lappen zijn nu toch toch al bevuilt. Kom aan! Laat maar zien hoe je hier woont, ik ben heel benieuwd.
En over die Port...
Laila werpt een veelzeggende blik op de weg vluchtende wachter.
.. Maak daar maar twee glazen van!

Laila trekt Bandiet omhoog die vrolijk verder graast en ze volgt Eduard, een spoor van schoonmaak tributen achter latend.

Subject: Re: Laila op Volendam Fri May 28, 2010 3:53 am

Vanaf de weg zat Linda op Harlequin naar het schouwspel te kijken wat zich voor de poorten van Volendam afspeelde. Ze vermaakte zich kostelijk om wat ze zag en liet het spel mooi begaan. Linda had Laila gezocht op Edam in de stallen kwam ze tot de ontdekking dat Bandiet er niet was, dus had ze Harlequin uit de stal genomen en was de hoeven van Bandiet op de zandwegen gevolgd halverwege wist ze precies waar Laila naar toe ging. Volendam! Ze had hem de sporen gegeven en had Laila dus bijna ingehaald. Ze vroeg zich af wat Laila toch moest met al die poets spullen. Toen Laila de wachters gedirigeert had met haar wapen en Eduard begroete gaf ze Harlequin de sporen. En liep op een drafje naar de poort.

He, een beetje plezier hebben zonder mij he! Mooie boel.. ik weet nu echt wat ik aan jullie heb.. NIETS, NADA, NOPPES, RIEN DE RIEN. Zal het onthouden hoor!

Gespeelt verontwaardigd keek ze de twee aan.

Posts : 317 Woonplaats : Rotterdam

Met een fronsende blik kijkt Eduard hoe Laila op het woord Port al haar spullen achterlaat bij de Poorten.
Als hij aanstalten wil maken om het op te ruimen hoort hij de stem van Linda in de verte klinken.
Hoe zou het anders kunnen.
Hij bedenkt snel een toepasselijk antwoord om terug te kaatsen.
Iets langer dan hij zou wensen komen de woorden van een terug reactie binnen in zijn gedachten.
Met een verontwaardigde stem roept hij richting Linda...

Aan je lege zadeltassen te zien hebben we aan jou ook niet veel. Maar goed ik geloof dat Laila voldoende schoonmaak middelen heeft meegenomen om alle kastelen binnen het domein van paps en mams een poetsbeurt te geven.
Eduard wacht even tot Linda wat dichterbij is gekomen.
Nou goed...fles Port... bibliotheek dames.

Posts : 144 Woonplaats : Leiden

He, een beetje plezier hebben zonder mij he! Mooie boel.. ik weet nu echt wat ik aan jullie heb.. NIETS, NADA, NOPPES, RIEN DE RIEN. Zal het onthouden hoor!

Verontwaardigd opent Laila haar mond maar tevreden hoort ze het antwoord van Eduard aan. Dat volstond ook wel, dacht ze grinnikend.

Aan je lege zadeltassen te zien hebben we aan jou ook niet veel. Maar goed ik geloof dat Laila voldoende schoonmaak middelen heeft meegenomen om alle kastelen binnen het domein van paps en mams een poetsbeurt te geven.

Laila lacht en plukt een verdwaalde poetsdoek van de grond.

Gaan jullie maar vast, ik raap nog even die fles en doeken verder op op en dan kom ik ook wel. Volgens mij...
Laila werpt even een blik op het kasteel

... Kan ik dat wel vinden in dat kippenhok van jou.
Laila knipoogt en loopt langzaam naar de bloemperken terwijl ze hier en daar een lap op raapt. Ze begint haar ribben weer te voelen.. Dus toch te druk gedaan maar ach, het zou wel los lopen verzekerde ze zich zelf.

Subject: Re: Laila op Volendam Sat May 29, 2010 12:22 am

Lachend hoord ze het weerwoord van Eduard aan en schud haar hoofd. En kijkt nog even naar Laila, jammer van haar had ik juist wel iets verwacht. Ze stapt van Harlequin en loopt met hem aan de hand naar het tweetal.

Ed, ik zal de volgende keer jampot glazen voor je mee brengen, want volgens mij zie je niet goed.

Met een grijns op haar gezicht geeft ze Eduard een zachte dauw tegen zijn schouder.

Je weet toch dat ik als het even kan zonder zadel rijd. Tss. Broertje, broertje toch.

Voor hij antwoord kan geven gaat ze snel verder. Terwijl ze hem in zijn zij port, zegt ze lachend.

Maar wat hoor ik daar over port?

Posts : 317 Woonplaats : Rotterdam

Hoofdschuddend om waar hij nu weer in verzeilt geraakt is gaat hij de dames voor richting het kasteel.
Leunend op zijn wandelstok met het vooruitzicht van een goed glas port loopt hij richting de bibliotheek.
Hij moet er nog wat aan wennen, maar is blij dat hij in veel gevallen er niet alleen voor staat, maar in het gezelschap van zijn twee zussen is.
Ze waren op Volendam gekomen om te helpen, of in ieder geval in zijn gezelschap te zijn, dat waardeert hij zeer.

Als hij het kasteel wat meer heeft ingericht zodat het een thuis kan zijn wil hij zich concentreren op de plaatselijke bevolking en de bewoners zoveel mogelijk helpen een bestaan op te bouwen.
Het plaatsje Volendam, of Vollendam zoals ze het zelf noemen is nog niet heel groot.
Op een rustig moment zal hij eens plannen gaan maken om de ontwikkeling te stimuleren.

(OOC: Rp gaat verder in de Ridderzaal Wink

)

» Laila op Oosterhout
» [RP] Een uitgestippelde weg voor Laila
» Inco, Linda en Laila naar Edam.